ขอแวะมาบ่นหน่อยนะคะ
เราเป็นครู รับราชการครั้งแรกวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2559
เส้นทางการเป็นครูของเราในช่วงแรกเรามีความสุขมากที่ได้สอนได้อยู่กับนักเรียน เป็นครูประจำชั้นห้องที่เกเรที่สุดของสายชั้นก็ว่าได้
การทำงานในช่วงปีแรกนั้น มันดีมาก ๆ นักเรียนไม่ค่อยตั้งใจเรียนเราสามารถเดินไปดุ ไปสอนตัวต่อตัวได้ ได้เห็นท่าทีของเด็กแต่ละคน ด้วยความตั้งใจอยากให้เด็กรู้ ใครอยากเรียนเพิ่มมาเจอกันตอนเย็นสอนเพิ่มให้ฟรี ถึงค่ำแค่ไหนไม่เคยบ่น ทำให้รู้ว่าตรงนี้คือที่ของเรา เราอยู่แล้วมีความสุข
แล้วเวลาของความสุขนั้นมันก็หายไป เมื่อมีการจัดการเรียนการสอนแบบออนไลน์ ไม่ได้เจอหน้านักเรียน สอนอะไรไปนักเรียนเจ้าใจรึไม่เข้าใจก็ไม่รู้ รู้แค่นักเรียนเงียบมาก ถามว่าเข้าใจมั๊ย มีเสียงตอบมาคนสองคน เข้าใจค่ะ ให้ทำแบบฝึกหัด 15 นาที แล้วเรียกชื่อตอบคำถาม ผลคือความเงียบ สอน 50 นาที นักเรียนตอบมา 2-3 คน แค่เข้าใจค่ะ เข้าใจครับ เสร็จแล้วค่ะ เสร็จแล้วครับ แต่พอถามอะไรกลับไปนอกเหนือจากนี้คือความเงียบ ให้สอบ เราใช้เวลาทำแบบทดสอบรวมกับออกข้อสอบ 2 สัปดาห์ นักเรียนทำ 3 นาทีส่งมาคะเเนนไม่ถึง 5 คะแนนจาก 20 ข้อ แล้วเด็กได้อะไร ครูได้อะไร
พอครูเริ่มกระตุ้นเริ่มหาทางให้นักเรียนตอบ กลายเป็นว่าครูเรื่องมาก ครูน่ารำคาญ
มีคนบอกเป็นครูสบายจะตายได้สอนออนไลน์
ครูที่สบายคือครูที่ไม่ใช่ครูค่ะ
#ยิ่งใส่ใจเด็กมากเท่าไหร่บิ่งบั่นทอนความรู้สึกมากขึ้นเท่านั้น