ความสัมพันธ์จบไปแล้ว
บางทีก็ควรให้มันจบอยู่แบบนั้น
ไม่เรียกร้อง ไม่รื้อฟื้น ไม่โหยหา ไม่คิดถึง
อาจทำให้เราเริ่มต้นใหม่ได้เร็วกว่าเดิม
ยิ่งพยายามรดน้ำต้นไม้ที่มันตายแล้ว
มันก็ไม่ต่างอะไรกับการต่อเวลาความเจ็บ
ที่เรานั้นยังไม่ยอมรับความจริง
ว่าทุกอย่างมันเป็น "อดีต" ไปแล้ว

สิ่งที่เราควรทำไม่ใช่รู้สึกเสียดายวันเวลาดีๆ
แต่มันคือการเรียนรู้ว่า หลังจากนี้
เราจะใช้ชีวิตอย่างไรให้คิดถึงเขาน้อยที่สุด
และเรียนรู้การรับมือกับความเจ็บปวดจากอดีต

ความสุขที่เคยมี วันนี้มันก็เป็นแค่ความทรงจำ
ที่ทำให้เรานึกถึงเสมอเท่านั้น
แต่หากหัวใจเราเข้มแข็งไม่พอที่จะก้าวผ่านมันไปได้
ความสุขในอดีตมันอาจเป็นสิ่งที่คอยกัดกินเรา
จนกลายเป็นทุกข์ไม่รู้จบ
และเราจะกลัวการเริ่มต้นใหม่
จนไม่กล้ารักใครอีกเลย...


#บาร์จเฉยๆ