Page ของ กระบี่หัก หิมะเหิน Chat

นี้หรือ ผลพวงที่กลุ่มคนบางกลุ่มกระทำ
นี้หรือ คือการตอบแทนคุณแผ่นดินของผู้มีอันจะกินเขาทำกัน
นี้หรือ ที่เรียกว่าสิทธิแห่งความเท่าเทียม ภายใต้รัฐธรรมนูญเดียวกัน
.......แต่ .............
นี้คือ การกระทำที่ย้ำยีสิทธิของคนอื่น
นี้คือ ชะตากรรมที่เราต้องร่วมกันรับผิดชอบ
.....และ......นี้ "ความยุติธรรม" ที่เราผู้ไมไ่ด้กระทำแต่ถูกยัดเยียดให้รับผิดชอบ..................

ขอบใจเด้อที่มาเฮ็ดให้เพ้อ คิดว่าเฮาเป็นคนสำคัญ
แต่ความจริงมันกะพอส่ำนั่น เฮากะแค่ แค่คนทั่วไป
คุยจบกะลบถิ่ม เขาบ่ได้เสียดาย
เฮากะเก็บเอามาปลื้มอ่านไปยิ้มไป
ขอบใจเด้อที่เฮ็ดให้เฮานั่งไห้ โดยที่โตบ่ได้คิดหยัง

เมื่อก่อนไม่มีใคร
ฉันก็เคยผ่านมา
เคยมีตัวคนเดียว
ก็แค่มีเท่าเดิม
ก็แค่ไม่เหลือใคร

Wating for hope with an empty sea
From dark until dawn don't see her face
And still here still wating for you
I want to tell you that
I love you with all my heart
Do you hear do you hear

อยู่บนถนน สายทาง ชีวิตหม่น.
เบื่อหน่าย ผู้คน ตัวตน คนเช่นไร.
ซ่อนเร้นปิดบัง จนบางครั้งอยู่อย่าง อ่อน ไหว
ปล่อยตัณหาพาใจ พาไป ถึงไหน กัน

แหงนหน้ามองท้องฟ้า
เห็นดวงดาวเกลื่อนฟ้า
นั่นคือตัวแทนความฝันที่ยังห่างไกล
แหงนหน้ามองทะเล
เห็นพายุคลื่นลมมากมาย
นั่นคือตัวแทนเส้นทาง
ที่ฉันและเธอต้องฟันฝ่า

ศรรักที่ว่าปักคาใจ
ยังเจ็บไม่เท่าเขาควาย
ที่มาได้ไงโดยไม่รู้ตัว

คือทำนองล่องลอยในสายลม
บอกความขมและต้อยต่ำ
ความเป็นจริงกลิ้งอยู่บนถ้อยคำ
ที่ตอบคือช้ำและตีบตัน

หมอกหนาไม่เคยจาง...
เส้นทางที่ฉันข้าม
เอาเปรียบและเหยียดหยาม
กีดกันจนไหวหวั่น
จำเจ็บในดวงใจ...
บินไป..แต่ในฝัน
กฏเกณฑ์เพื่อใครกัน
ตัวฉันไม่เข้าใจ... ."

เวลาช่างเชื่องช้า สำหรับผู้ที่รอคอย
รวดเร็วเกินตามทัน สำหรับผู้หวาดเกรง
เนิ่นนานเต็มที สำหรับผู้เศร้าโศก
ย่นย่อชั่วครู่ สำหรับผู้ชื่นชมยินดี
แต่สำหรับผู้มีความรัก เวลานั้นเป็นอนันต์

นักเล่านิทานและคนเลี้ยงเกะ เหมือนกันตรงที่ “พูดความจริงแต่ไม่หมด”

คนคุย ไม่ใช่ คนคบ
จุดจบ ก็แค่ “คนรู้จัก”

ไม่มีคน ไม่มีกระบี่ ….. มีแต่ ความคิด มุ่งเน้น ความสงบ