Page ของ ลืมได้ลืมก่อนเลย Chat

คนเราเติบโตได้จากการเลือก

ไม่มีใครสามารถยืนอยู่ตรงทางแยกได้ตลอดไป
มีแต่การเลือกเท่านั้นที่ทำให้คนเราเดินต่อไปได้
ผ่านการเลือกผิดเลือกถูกครั้งแล้วครั้งเล่า

แล้วเราจะรู้เองว่ายังมีโอกาสเลือกอีก

แล้วเราก็จะสับสนลังเลเสียดายอีกครั้ง

ถึงอย่างนั้นก็ต้องเลือก
แล้วเราจะเลือกด้วยความกล้าหาญมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อยืนอยู่บนทางแยก จงเลือกในสิ่งที่รักที่สุด
เพราะนั่นเป็นเหตุผลเดียวที่เราจะตอบตัวเองได้ว่า
เพราะเหตุใดเราจึงยอมสละทางที่เหลือทั้งหมด

ละเมื่อไหร่จะผ่านพ้น ตุลาเฮงซวยนี่ไปสักทีวะ

อยากหลุดพ้นจากวงโคจรของเธอเสียที

ด้วยเหตุและผลใจมันรู้ดี
แค่ในตอนนี้ยังทำไม่ได้..

"ความคิดถึง ไม่ได้พาใครกลับมา"

ซื่อสัตย์ไปเถอะ ไม่ว่าจะเจอคนแบบไหน เพราะถึงยังไงมันก็คือสิ่งที่ควรทำ..

แค่ในทุกวันต้องทำเป็นเข้มแข็ง
แต่ว่าเรี่ยวแรงนั้นค่อยๆหมดไป
บอกกับฉันทีว่ามันจะผ่านไป
แล้วหัวใจจะเหมือนเดิม..

รักเธอมากกว่านั้น มากกว่าที่ได้พูดออกไป..

วันนึงถ้าเราไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว
ขอให้เทอจำไว้ว่า เรายังรักเทอเสมอ

เราเหมือนหมาจรจัดตัวนึง
เผลอหลงรักเธอ ตอนที่เธอผ่านมาให้ขนมแค่ครั้งเดียวแล้วก็ไป

เราสามารถทำความรู้จักหลายสิ่งในโลก
ได้ด้วยตัวเองเพียงลำพัง
ยกเว้นความรัก

ทำทุกอย่างเพื่ออนาคต จนลืมไปว่าปัจจุบันก็คือชีวิต

สิ่งที่เธอยังคงลังเลมีฉันรวมอยู่ในนั้น..ด้วยใช่ไหม?