กาลเวลา เส้นทาง ชีวิต
เวลาคือสิ่งที่หยุดนิ่ง สรรพสิ่งคือการเดินทางผ่านกาลเวลา ชีวิตเริ่มต้นด้วยปัจจุบัน อดีต อนาคต มองไปข้างหลังก็เห็นอดีต มองไปข้างหน้าคืออนาคต ถ้าหลับตาก็คือปัจจุบัน ถ้าหยุดอยู่ที่ปัจจุบันก็จะเห็นสรรพสิ่งเคลื่อนไปผ่านกาลเวลา เวลาคือมิติมีความกว้าง ความใหญ่ ความสูง ที่ใครๆก็ค้นหาจุดกำเนิดและจุดสิ้นสุดไม่เจอ สรรพสิ่งจึงอยู่บนสมุติ เป็นวินาที นาที ชั่วโมง วัน เดือน ปี เป็นสิ่งสมมุติจนหลงไปว่านี่คือความจริงเป็นสัจจะ หลงไปว่าเวลาเดินไป
แท้จริงแล้ว สรรพสิ่งต่างหากที่กำลังเดินผ่านกาลเวลา เราหลงทางอยู่บนสมุติ จึงไม่อาจเดินทางไปสู่วิมุติได้
พระพุทธองค์ทรงบอกกล่าวถึง อริยสัจทั้งสี่ให้เราได้รู้ตามความเป็นจริงว่านี้คือทุกข์ นี้คือสิ่งให้เกิดทุกข์ นี้คือความดับไปแห่งทุกข์ นี้คือทางดำเนินเพื่อความดับทุกข์ทั้งปวง
เมื่อเข้าถึงอริยสัจทั้งสี่ได้้ ก็หลุดพ้นจากสมุติ เข้าสู่วิมุติคือกาลเวลาที่แท้จริง ที่เรียกว่าความ...ว่าง....