ไม่มีคู่ใช่ว่าชีวิตนี้จะหมดความหมายเสียเมื่อไหร่? เดินลำพังอาจโดดเดี่ยว
ทางเดินเส้นนี้...
อาจเป็นทางเดินที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม
ถนนสายนี้แม้จะเงียบเหงา แต่เต็มไปด้วยสติปัญญาเป็นเพื่อนร่วมทาง
...
มันจะยากอะไร หากไม่มีมือใครมาให้เกาะกุม
ดีเสียอีก พื้นที่ข้างๆ จะได้กว้างขึ้น ไว้แกว่งแขน
ไม่มีห่วง ไม่ต้องทุกข์ใจในแบบของคนมีคู่ หากได้คู่ไม่ดี การเดินลำพังไม่ได้น่าหวาดกลัว

...
อันตัวเรานั้น แม้จะโสดก็ใช่ว่าจะหมดคุณค่า
ยังมีอีกหลายด้านของชีวิตที่เรายังไม่ได้ใช้
วันใดใช้เพื่อตัวเองเต็มที่แล้ว
ลองเผื่อแผ่ไปทำประโยชน์เพื่อคนอื่นๆ บ้าง
ยังมีคนอีกมากมายที่รอความช่วยเหลืออยู่ "ความสุขจากภายในเมื่อเราค้นพบแล้ว"
เราจะไม่ต้องการจากใครอีก ไม่แน่ว่าเมื่อเราเจอแล้ว เราอาจไม่ต้องรอความสุขจากคนอื่นก็ได้