Page ของ scarecrow Chat

เหนื่อยที่สุด คือการพยายามทำตัวเองให้เข้มแข็ง ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่ไหว

เสียใจตรงที่ เค้ารู้ว่าทำแบบนี้แล้ว
เราจะเสียใจ แต่เค้าก็ยังเลือกที่จะทำ
รัก7ปีเกือบ8ปี ต้องจบเพราะเค้าไม่พอ ทั้งๆที่เราให้ทุกอย่างที่เราจะทำให้ได้ สนับสนุน ทุกอยากที่อยากทำ ยอมจนคนบอกกลัวเมียยอมอดเพื่อให้เค้าอิ่มให้เค้าอย่างที่ไม่เคยให้ไครมาก่อน แต่เค้าตอบแทนด้วยการไปนอนกับคนอื่น ขอบคุญสำหรับบทเรียนนี้ เราจะจำแล้วนำไปแก้ไข ในวันข้างหน้า

เหมือนชีวิตเธอมีเวลาให้กับทุกสิ่ง...ยกเว้นเราอ่ะ แล้วเธอก็เลือกทุกอย่างก่อนเราหมดอ่ะ

พอถึงจุดๆหนึ่งเรากลายเป็นคนไม่เรียกร้องไม่โวยวาย ไม่ถามถึงเหตุผลอะไรทั้งนั้น แต่กลับเป็นเงียบขึ้น นิ่งขึ้น แล้วพยายามทำความเข้าใจมันมากกว่า

คงจะดีเนอะ ถ้ามีคนถามเราทุกวันว่าเป็นยังไงบ้าง เหนื่อยมั้ย ท้อมั้ย และเค้าก็จะคอยให้กำลังใจเราทุกครั้ง

ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะย้อนเวลากลับไป แล้วเราก็ไม่อยากรู้จักกันดีกว่า

;ถ้ารู้ตัวว่าไม่ใช่ความสุขของเค้า ก็แค่ถอยออกมา

คนอื่นนอนคุยโทรศัพท์กับแฟนจน
หลับ ส่วนกูนอนเขี่ยโทรศัพท์ตกใส่
ดั่งเกือบหักทุกคืน

เราควรอดทนไปถึงไหน

อดทนไปจนกว่าวันหนึ่งเรากลายเป็นคนไร้ความรู้สึกไปเลยแบบนั้นหรอ

เราไม่ได้เกลียดความรัก แต่เราแค่กลัว กลัวว่าถ้ารักไปแล้ว เราจะต้องเสียใจเหมือนเดิม.

อยากได้รักที่เต็มใจจะรัก🥀

การที่เรายอมปล่อย ไม่ใช่ว่าเรายอมแพ้นะ
เราเเค่ยอมรับกับความเป็นจริงก็เท่านั้น