จริงๆก็รู้อ่ะนะว่าเรื่องบางเรื่องคนอื่นเค้าก็ไม่ได้มารู้กับเราหรอก แต่มันก็อดหงุดหงิดใจไม่ได้ ยิ่งเป็นเรื่องที่แฝงความขึ้งเครียดในชีวิตอยู่ด้วยยิ่งรู้สึกขุ่นมัวในใจได้ง่ายมาก จนอยากฟาดงวงฟาดงาใส่คู่สนทนาซะงั้นเลย.....เออนะ!!!บางทีเราก็ไม่มีเหตุผลหรอกเนาะ.....หงุดหงิด งี่เง่า ไร้สาระ เป็นคนธรรมดาที่มีทั้งนิสัยที่ดีและนิสัยที่แย่....ใครที่โดนเราทำไม่ดีใส่ก็ถือว่าซวยไปแล้วกันนะคะโทษฐานพูดจาไม่เข้าหูคิดเองมโนเอง...กับเราผู้ซึ่งกำลังอยู่ในสภาวะห่วยๆกับชีวิต....ตั้งคำถามที่เหมาะสมดีกว่าคิดไปเองจนใช้คำที่จี้ใจคู่สนทนาจะดีกว่านะคะ....อย่างน้อยมันก็อาจจะทำให้คุยกันได้นานขึ้น

คนเราถ้าจะคุยกันได้มันก๋จะเป็นไปโดยธรรมชาติ ไม่ต้องนั่งคิดเรื่อง ไม่ตัน ไม่เงียบ และไม่ต้องใช้เรื่องฮาๆแนวทะลึ่งลามกเพื่อเป็นสะพานให้การสนทนามันยืนยาว