คิดซะว่าเป็นนิทานละกัน แต่นิทานเรื่องนี้สอนอะไรก็ไม่รู้นะ เพราะคงเป็นนิทานที่ไม่อยากเจอในชีวิตจริงมากที่สุดแต่ดันเจอ ก๋งตาย บ้านใหม่ได้เงิน5แสนค่าประกัน บ้านใหม่แบ่งกันภายในบ้าน 90%ของค่าซองช่วยศพมาจากทางฝั่งบ้านเก่า(บ้านเรา) ค่าใช้จ่ายทั้งหมดหักจากซอง และส่วนที่เหลือทางบ้านใหม่เก็บไปเท่ากับว่าได้ไปเกือบ6แสน พอได้เงิน บ้านใหม่ ทิ้งซองเลย พอมีงานของแขกที่เคยมา บ้านใหม่ไม่รับรู้ กลายเป็นบ้านเราต้องควัก แทนที่จะเอาเงินที่เขาช่วยมา ช่วยเขาคืนไป เอาไปซื้อของ ละลายทิ้งกันหมด อ้างว่า ก็บ้านเราทำสมุดรายชื่อไว้แล้ว เลยทิ้งซองไป..เลยเอาสมุดให้ไป ไม่กล้ารับแค่ถ่ายไว้ เพราะเงินหมดแล้ว ถ้าต้องตามช่วยทั้งเล่ม ก็ต้องไปหาเงินเกือบแสน ที่โมโหคือที่ว่า บอกว่าซองคนนี้ใส่มา200เองไม่ใช่หรอ..รู้ได้ไงหว่า ซองกว่าร้อยๆซอง จำได้ว่าคนนี้ให้200 พูดว่าบ้านเราชักเงินออก เอาจริงๆก๋งตายก็หมดพันธะแล้ว ไม่ควรมาบ้านนี้อีก ยังมาเอาของ เป็นผู้รับมา30-40ปี ทุกวันนี้ก็ยังพากันมารับไม่หยุด