Page ของ Happy Happeeeee Chat

หลังจากทำสงครามกะป้าข้างบ้านกันมาอย่างยาวนาน

ในที่สุดก็ถึงเวลา ที่ต้องร่ำลากัน

ป้าแก่ชราแล้วต้องไปอยู่กับน้องๆ ป้า

เหงาแย่เลยเรา ไม่มีป้ามาสอดรู้ สอดเห็นชีวิตอีก

รู้สึกเหมือนโรคจิตเลยแหะ

ไม่ได้ชอบคนที่หน้าตา
แต่พิจารณาจาก สันดาน
ที่ลากพาเข้าวัดแล้วไม่รู้สึกร้อน ก็พอละ

หลังจากหาหมอรักษาอาการเอ็นข้อหัวไหล่อักเสบ
จนยกแขนแล้วปวดหนักมาก

หมอให้ไปทำกายภาพบำบัดที่บ้านเอง แถมงก ยาก็ไม่ให้
ช้านก็มุ่งตรงไป คลินิคกายภาพบำบัด ด้วยอุปกรณ์ทั้งหลาย

เอิ่มมมมมม 1 ชั่วโมง ทำไมดูในรีวิว เค้าสบายตัวกัน
ช้านคือ ตกนรกมาก ทรมาณที่สุด ออกมาจากคลินิค
ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ ระบมสุดๆ

ปล. เสียดายตังค์อะ แพงด้วย

@นี่แร๊ะ กัปตัน

กราบที่ตัก
ขอบคุณสำหรับการจิ้มมาที่หัวใจ ในครั้งนี้
เยอะมากกกกกกก

สมัยก่อย ชอบพูดว่า ยังเด็ก ยังเล็ก ตีนเท่าฝาหอย

เอิ่ม......สมัยก่อนอะใช่

สมัยนี้ต้องบอกว่า ยังเด็ก ยังเล็ก ตีนเท่า
ฝาหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์

หอยแมลงภู่ไทยสมัยนี้ ขนาดใหญ่กว่าหอยครางนิดเดียว
ทุกวันนี้อยากกินหอยแครง กะได้กินแต่ ลูกหอยแครง

โอ้ย สงสารขอบตา

ช้านผู้จ้องซีรี่ย์ 55 ตอน

พร้อมนั่งกินหมาล่าหม้อไฟ

ดูจบละ อ่านนิยายต่อได้

ขี่รถ มือชาแล้ว
ช้านกำลังจะ แข็ง

บอส ยัดงานไฟแล็ปมาให้
ไม่นึกถึงจิตใจกันเลย

แม่มให้เวลาช้านรู้สึกเศร้าบ้างเหอะ
พอจะได้เศร้าสักหน่อย

เร่งงานไฟลนกันเลย

พวกจิตใจไม่รู้จักอ่อนโยน
วันอาทิตย์นะ ห้วยยยยยย

อย่าหนาวมากไปกว่านี้เลย ทรมาณ ทรกรรม
ร่างกายแบบช้านเกิ้นนนนนนนนน

ทั้งร่าง มีแต่น้ำมันแล้ว คันคะเยอ
เกาไปเหอะ

แค่เราไม่ได้รักกัน
แค่มันเป็นเพียงความสัมพันธ์ที่ชั่วคราว
แค่ผ่านมาให้รู้สึก
และจากกันด้วยความว่างเปล่า
แค่เราไม่ได้รักกันแค่นั้นเอง

คิดๆ ทำอะไรแจกเด็กๆ ดี
แถวบ้านเค้าจัดพรุ่งนี้

คิดว่า ผัดมักกะโรนีไส้กรอกไก่ บะหมี่แห้งไก่ ยำลูกชิ้น
ผัดมาม่า ราดหน้ามาม่า งดหมูฮะ

แถวบ้านป้า ค่อนข้างแยกพี่น้อง กะ แม่ลูกยากหน่อย
แม่ 15 ลูก 3 ขวบ ยายไม่เกิน35 หลายคน

วันเด็กฮะ
เอาไอ้เด็กข้างห้องนี่แหละ

ดูนาง ให้ดูแม่
ถ้าไม่อยากชีวิตแย่
ดูหน้าแม่มันด้วย

แหม แชทช้าน
เผลองีบไม่ได้

เปิดมาเจอแต่พวกอยากแปลงร่าง
เป็นเบตาดีน สำลี พลาสเตอร์ ทั้งนั้น

ป้าแก่แล้ว สงสารป้าเถอะ
ส่งข้อความมา ป้าก็อ่านอยู่นะ

ส่งหรรมมา ป้าก็ดูเหมือนกัน

https://youtu.be/ZbS9bCvhlWU?si=hbIN8lKM5ati6kRO

จะต้องเจ็บอีกสักกี่ครั้ง
ต้องพังอีกสักกี่แผล
กว่าจะพบคนที่แคร์
ที่จะดูแลใจดวงนี้
จะต้องเปลี่ยนตัวเองแค่ไหน
กว่าจะพบคนที่ใช่
เป็นคนสุดท้ายที่ฉันรอ
จะมีไหมใครที่ไม่ทำร้ายกัน

ฉันเหนื่อยแล้วที่ต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง
ยิ่งทำให้ฉันคิดไปว่ารักที่รอมันคงไม่มีจริง
อยากให้เขานั้นเป็นรักสุดท้าย
แต่กลับทำให้ใจฉันสลาย
คล้ายวังวนเก่าเก่าอีกเหมือนเดิม


***เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเองแหละ เจ็บแต่จบ
ดีกว่าเรื้อรัง แล้วก็ต้องนั่งกลืนความอดทนลงท้องไป
กลืนจนพุงยื่นละ

ช้านผู้ที่จะพยายามกลับมาร่าเริงให้ได้ไวๆ

งานกองท่วมหัว