Page ของ Happy Happeeeee Chat

นั่งซดมาม่า

หลังจากมีหนุ่มกลับมาจากเมืองนอกเลี้ยงข้าว
อ่าาา เป็นลาภกะเพาะมาก
แต่ช้านก็กินแต่ต้มจืดหมูสับใส่สาหร่าย
ด้วยความที่บอกว่า สั่งเลยไม่ต้องเกรงใจ
อยากทานอะไรก็สั่งเลย เราไม่ค่อยชอบเลือกอะนะ
และแล้ว
นางสั่ง กุ้งเผางี้ ปลาหมึกนึ่งมะนาว ปูม้านึ่ง ข้าวผัดปู
อ่าาาาาาาา
กรี๊ดดดดดดดดดด กรีดร้องในใจดังๆ
ฆ่ากุเหอะ แดรกไม่ได้สักอย่าง
สั่งมาเพื่อฆ่ากุทั้งนั้น
ถ้าช้านกินไป ช้านต้องเจอ
ด้วยสภาพ ผื่นขึ้น ตาบวม หายใจไม่ออก จบที่โรงบาล

อยากตะโกน ช้านแพ้อาหารทะเลว้อยยยยยยย
ไอ้เพื่อนชั่ว ยังมีหน้ามาถามอีก สั่งตั้งเยอะ
ทำไมมึงแดรกแค่ต้มจืด

เบื่อ วันๆ เจอแต่พวกทะลุโพสตินอร์มาเกิด
เมื่อก่อนพ่อแม่ แม่มคงประหยัด
เลยแดรกแค่เม็ดเดียว

พวกสมองเบียว เลยชิงหมาเกิดซะเยอะ

ไม่มีไรฮะ แค่วัยรุ่น อายุ 25 ปี มันยกพวกยิงกันแถวบ้าน

ระยะทางพิสูจน์ม้า
กาลเวลา พิสูจน์ไก่ย่างวิเชียร

เลยได้คำตอบว่า
ไก่ย่างเขาสวนกวาง ราคาถูกกว่า ไก่ย่างวิเชียร
แถม กินแล้ว ไม่เลอะเทอะ เยิ้มจนแฉะ
น้ำจิ้ม มันคือเรื่องของแม่ค้า

อยู่หน้าเวทีเด้อ
เสื่อไม่ต้อง
จัดมันหน้าบ้านนี่แหละ

https://wesingapp.com/user/609c9483232d37883546/song/LLFww2B03vXXvBsH-?lang=th&g_f=personal&from_page=frommv

ไม่มีอะไรจะทำ
นิยายอ่านจบแล้ว

อารมณ์พลุ่งพล่าน กะ อีเมล์นรก
สั่งงานวันนี้ สั่งเมื่อกี้ เอาวันนี้ เอาอีก 3 ชั่วโมง
พ่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เมื่อหลวงพ่อทักมาถามว่า
คิดจะทำบุญบ้างมั้ย

ถามมาแบบนี้ ก็จัดไปซิฮะ
ซื้อข้าวของเตรียมไปทำบุญกะพ่อ
นมเสริม ขนมอ่อนนิ่ม เหล่าน้ำปานะ

และก็จัดโรงทาน 1 กรุป งานทอดกฐิน
รอบนี้ จัด หมี่คลุก

ทำเองนักเลงพอ

ถ้าชาติหน้ามีจริง ช้านขอไม่กินดินจากยายกะลา
ได้ปะ จะได้ไม่ลืมชาตินี้

เวลาไม่เคยลบความทรงจำ
แต่......อันไหนที่มันไม่อยากจำ ช้านก็ลืมหมดแหละ

ยืนสงบ มองรูปถ่ายเพื่อน แล้วนึกถึงความทรงจำที่ผ่านมา
รู้จักกับมันมาตั้งแต่เด็ก เดินไปเรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน
เกินครึ่งชีวิต ที่อยู่ร่วมกันมา
ถึงเวลา ก็ต้องแยกย้าย มีพบ มีจาก มีพลัดพราก
มันก็คือสัจธรรม ที่ย้ำเตือน ไม่มีอะไรจีรัง ยั่งยืน

เราผู้ยืนตรงกลาง ระหว่างบุรุษสองคน
ทำได้ดีคือ ตบบ่าให้กำลังใจ
หนึ่งคน จากไปแล้ว อีกสองคนก็ต้องเดินหน้าต่อ
บุรุษผู้หนึ่งที่มีสถานะสามี กับอีกบุรุษที่มีสถานะสุดที่รัก

ตอนเดินกลับ ก็รู้สึกสะท้อนใจ
เราเดินมาส่งกี่คนแล้วเนี่ย
ทยอยจากกันไปในช่วงอายุกำลังสดใส เข้าที่
ไม่ยอมแก่กันเลยจริงๆ อย่างที่พวกมันเคยพูดไว้
จะไม่ยอมแก่ตาย ไม่อยากเป็นภาระให้ลูกหลาน

เพื่อนของเราแต่ละคนที่จากไป ไม่ค่อยมีใครมีสาเหตุเกิดจาก
อุบัติเหตุเลย.......
ส่วนใหญ่เสียเพราะทำงานหนักเกินไป จนสะสมโรค
กินไม่ดี นอนไม่พอ พกพาแต่ความเครียด

ถอนหายใจ เราผู้มีโรคภัยสุมรอบตัว ทยอยรักษาจนเคยคิดว่า
เมื่อไหร่เราจะหยุดหายใจ เราเหนื่อยแล้ว
มันคงถึงเวลา ที่ต้องปล่อยวางบ้าง พักบ้าง
หันกลับมาสนใจตัวเองบ้าง อาจจะหายใจ
กับไอ้โลกเน่าๆ นี้ไปได้นานๆ

เมื่อเพื่อนชวนไปเที่ยว แล้วเรา ปฏิเสธ

เพื่อนบอกว่า เราเป็นพวก อินโทรเวิร์ส
เราเลยบอกเพื่อนไปว่า เราไม่ได้เป็น

ช้านเป็นแค่พวกไม่ชอบที่คนเยอะๆ
ไม่ชอบไปแย่งกันเที่ยว กันกิน กันใช้ส้วมตามปั๊ม
ช้านไม่ชอบไปกางเต้นท์เอกชน ที่ต้องมาเจอพวกครอบครัว
ไม่ได้สอนเรื่องมารยาท และช้านก็ชอบเที่ยวคนเดียว

ใดๆ ที่ปฎิเสธเพื่อนไป เพราะรำคาญ
สมัยวัยรุ่น วัยเรียน ก็ไม่เท่าไหร่
แต่พอเข้าวัยทำงาน วัยมีครอบครัว
ช้านต้องมานั่งอดทน กับคำถาม 108แตดสลด
เงินเดือนเท่าไหร่งี้ ตำแหน่งอะไรแล้ว
ผัวเมื่อไหร่จะมี ลูกเรียนได้เกรดเท่าไหร่

พอบอกทำงานนั่นนี่ เงินเดือนเท่านี้ เจอน้อยใจชะตาชีวิตไปอีก
ว่าตั้งแต่มีผัว ไม่ได้ทำงาน
เลยหันไปบอกว่า ก็มึงเลือกรักควย ยอมควย ก็อดทนไปดิ
มันคือเส้นทางที่มึงเลือกเอง ถูกต้องมั้ย
กุรักตัวเอง รักครอบครัวตัวเอง รักอนาคตลูกตัวเอง ก็ยอมเหนื่อย
ก็ธรรมดาปะ

แม่ม มาเที่ยว หรือมากดดันกุวะ

บางครั้งวันหยุดยาว ช้านผู้นอนเกาสะดือ พักผ่อน กลายเป็น
หนักกะบาลเพื่อนฝูงไปซะงั้น

ชีวิตไร้คนคุย

มันมีความสุขแบบเน้ จริมๆ
ให้ดิ้นเหอะ

วันๆ หนึ่งนอกจากงานทำช้านสมองจะพัง
เหล่าเพื่อนยังทำให้จิตจุยช้านอ่อนล้า

ก็แหงแหละ ช้านมันนักปรึกษาที่ดี กินเพ็ดดรีกีมาก็แยะ
ก็รับฟังทุกคนนะ ถ้าจะเหลืออด ก็คือคนที่พูดไปแล้ว
เหมือนคลื่นกระทบฝั่ง เหมือนน้ำป่าไหลหลาก
เหมือนลอยกระทงแล้วเดิน งง ตามรีสอร์ท

บล็อคเพื่อนไป 4 คน ป่านนี้มันคงสำนึก
วันๆ ไม่อวยผัว ก็บ่นลูก

นั่งดูข่าว ธุรกิจ MLM
นึกไปถึงสมัยที่เรียนจบหางานดีๆ ทำ
ด้วยความที่เจอรับสมัครเจ้าหน้าที่การตลาด
ก็คือ สมัคร แล้วก็ไปอบรม
พอช้านเห็น สิ่งปลุกใจ
พร้อมกะไอ้แผนปีระมิดจันไรโผล่มา
ก็คิดออกเลย ไม่ได้อบรมเพื่อทำงานละ
ไอ้บริษัทนี้ มันก็เหมือน
ไอ้ผงกระป๋องหน้ามืดตามัวยี่ห้อ เฮอร์บาไลฟ์
ไอ้แก๊งค์ตะเกียงวิเศษ
ไอ้โสมเกาหลี

ด้วยการจะเป็นสมาชิก ก็ต้องมีการเปิดบิล สำหรับผู้มาอบรม
ก็จะได้ลดราคาแต่เป็นระดับซิลเวอร์ ในราคา 300 บาท
แต่ตอนนี้ ไอ้บริษัทนี้ ถ้าจะเป็นระดับซิลเว่อร์ต้องเปิดบิล
ที่ 2000 บาท นำสินค้าไปเสนอ ไม่ต้องสต๊อก
แถมถ้าเปิดบิล จะได้กิ๊ฟโวเช่อร์ ไปเที่ยวร่องเรือ กับที่พักห้าดาว
ต้องกล้าที่จะเปิดใจ และมั่นใจไปกับ CEO ที่มีชื่อเสียง
อย่างคุณ ฟ.

เสล็ดเป็ดมาก แค่ช้านฟังประมาณ 15 นาที กลับบ้านเลย
หลังจากที่ข่าวถล่ม บริษัท icon แล้ว
ช้านอยากให้ไปถล่ม ไอ้บีบฮีด้วย
คนรอบเอวช้าน เจอไอ้น้ำบีบฮี นี่กล่อมจนหลง
จนช้านต้องเสียเพื่อนดีๆ ไปหลายคน เพราะมันมาเสนอให้สมัคร
แล้วให้ซื้อน้ำพวกมัน จนประสาทจะแดรก
ด้วยความเพื่อนอยากได้ยอด
จนมันต้องซื้อเองหลายครั้ง น้ำบีบฮีเต็มบ้าน สุดท้าย
ก็ต้องเลิกขายไป หมดเป็นแสนเหมือนกัน

นั่งดูตัวเลขในบัญชี
กัดฟันกรอดดดดดดดดดดดด

แล้วนึกถึงเงินที่เสียไป
จะทวง ก็ทวงไม่ได้
ถ้าไม่ติดว่า ช้านกลัวบาป
ช้านพังกุฏิมันเรียบร้อยละ

บอกให้เพื่อนไปพูดคุย ทวงให้
เพื่อนก้บอก กุย่านบาปเด้สู

นึกถึงตอนวันที่ชวนเพื่อนแห่ไปทวงเงิน
แม่มใส่ผ้าเหลืองอุ้มบาตรเดินออกมาจากโบสถ์พอดี

ผ่านไป3ปีละ กุปลงแล้ว แต่ก็แค้นอะนะ
เงินเป็นแสน คิดแค่ ชาติที่แล้ว คงไปเอาของมันมา

ปล. มันบวชมา 3 พรรษา กำลังเข้าพรรษาที่4

ต่อไปจากมีคนคุย คนทักทุกวัน
คงแค่.......
กลับมาอยู่ในจุดที่
นั่งอ่านนิยาย
ทำงาน นั่งถักผ้า

วนๆ ไปอะนะ

ชินแล้วอะนะ มันไม่มีอะไรแน่นอนหรอก
อายุมาขนาดนี้แล้ว

เข้ากทม. ทีไร
ชีวิตเปรียบเหมือนศาสดา

สตาร์ทรถปั๊บ ช้านนี้ประสูติมาจากบ้าน
เสือกต้องมา ตรัสรู้ บนถนน
แล้วก็เกือบ ปรินิพพาน ซะงั้น

ท่อง ขันติ โสรัจจะ ในใจตลอดทาง

ที่สุดแห่งสงสัย คือ ปาเจโร่ มิวx ฟอร์จูนเนอร์ ยัน รถหรู

เค้าไม่แถมไฟเลี้ยวหรอ
หรือ เปย์เยอะจนเบลอ

ณ ถนนเกษตรนวมินทร์ ทางไป Waterside karaoke
บอกเพื่อน วันหน้า กุขอชานเมือง

เราอาจเป็นพวกวิ่งตามโลกหมุนไม่ทัน
อาจยังคงเป็นพวกหัวเก่าๆ

ช้านผู้ออกมาหาอาหารใส่ท้อง
แล้วเจอคู่รัก ยืนกอด จุฟบ้าง
ในร้านเซเว่น หันไปเจอ
ก็ปกติอะนะ คู่รัก
แต่.....ติดตรง
สตรี ทรงเจ้ขายทอง99.99%
กะบุรุษหุ่นหมี แต่สภาพเด็กพยายามโต

ถ้ามองห่างๆ คู่รักน่ารักดี
พอมองใกล้
สภาพแม่กะลูกชัดๆ

ดีนะ ช้านพวกสมาคม นิยมโคแก่ ไม่สันทัดกะ คนอายุน้อยกว่า แม้จะเดือนเดียวก็ตาม

เมื่อเด็กข้างห้องถามว่า
อนาคตถ้าจะมีแฟน แม่ชอบแบบไหน
เราก็เอิ่มมมมม.....
ความชอบคนเรามันเหมือนกันหรือวะ
เลยตอบกลับไปว่า
เอาที่มันดีกว่าช้านนนน
เอาที่ไม่ต้องกราบเบญจางคประดิษฐ์เวลาจะเอาอะไร

แต่ถ้าถามเอาที่แม่ชอบ ก็คงบอกได้แค่
เอาคนที่มันผสมปูนได้ ปีนหลังคาซ่อมเป็น
ใช้สว่าน หินเจียร์ เชื่อมเหล็ก ซ่อมรถมอร์ไซด์
ซ่อมรถยนต์ ซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าได้
ไม่ฉลาดเกินไป ไม่โง่เกินเยียวยา ไม่นักเลงทรงต่างๆ
ไม่พูดมาก ไม่หมกหมุ่น ไม่ยึดติดเวลา ไม่น้อยใจไม่ตอบแชท
ที่สำคัญ ไปซื้อก๋วยจั๊บที่เยาวราชตอนตีสองให้มึงกินได้
ไม่ติดเครดิตบูโร ไม่มีหนี้ ไม่ชายแท้ แค่ทำมึงเจ็บ
ช้านก็พร้อมส่งสภาพเน่าๆ มันไปบ้านพ่อแม่มันทันที
หาได้ตามนี้ ก็เอาทำผัวเถอะ

แค่นี้ก็ผ่านละ