เบื่อคนรอบตัว เบื่อตัวเอง ลืมไปแล้วว่าตอนที่มีความสุขจริงคือตอนไหน พยายามปลอบใจตัวเองว่า"ไม่มีใครที่รักเราจริงนอกจากตัวเราเอง เราต้องเห็นค่าในตัวเอง" พยายามบอกตัวเองอย่างงี้ทุกวัน แต่การมีคนที่รักเราก็ยังดีกว่าการอยู่คนเดียว เห้อออจะมีบ้างไหมคนที่รักเราจริง คนที่คอยรับฟังปัญหาที่เราเป็นอยู่ คนที่ใส่ใจ คนที่ตามใจ คนที่คอยปลอบตอนเราเหนื่อย