น่าเสียดายที่บางครั้ง “มิตรภาพ” ดีๆ
ถูกตัดขาด เพราะเรื่องเงินๆ ทองๆ
บางคนสนิทกันมากขึ้นแต่ความเกรงใจกลับลดลง
มักง่าย เอาแต่ได้ นึกถึงแต่ตัวเอง
ตอนเดือดร้อน สารพัดจะสรรหามาพูดให้ดูน่าสงสาร
พอถึงเวลาต้องคืน ตีมึน ทำไม่รู้ไม่ชี้
หนักกว่านั้นประเภท ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย
แต่ใช้ชีวิต เหมือนไม่มีหนี้ ไม่มีภาระ
คิดแค่สนุกไปก่อน อะไรจะเกิดตามมาช่างมัน
คุณคิดได้ ถ้าคุณไม่ไปรบกวนใคร
คุณทำได้ ถ้าเงินนั้นคุณหามันมาได้เอง
คุณเป็นอะไรก็ได้ ถ้าเป็นแล้วไม่มีใครเดือดร้อน
คุณไม่มีสิทธิไปเอาเปรียบใคร
เพราะคิดว่า “เขามีมากกว่า เขาไม่ได้ลำบาก“
มันเป็นตรรกะที่โคตร “มักง่าย”
เขามีมากกว่าแล้วไง?
เขาไม่ได้มีหน้าที่หาเงินมาให้คุณยืม
เขาไม่ได้มีหน้าที่ต้องมานั่งรับรู้ความลำบากของคุณ
ชีวิตใคร ชีวิตมัน !
อยากสบาย อยากใช้ อยากโชว์ ต้องหาเอง
อย่าให้มิตรภาพดีๆ ต้องมาเสียไป
เพราะความสับปรับ ไร้ยางอาย
คำพูดที่ว่า “ไม่มีเงินไม่มีเพื่อน” ไม่จริงเสมอไป
บางคนมีเพื่อนแต่ไม่รักษาไว้
เพราะตัวเองเห็นแก่ได้ เห็นแก่เงิน!