บางคนบอกว่ารักมากๆนะ
แต่ขนาดตัวเอง ยังไม่รักเลย
พ่อแม่ให้ร่างกายดีดีมา
พอไม่ดังใจ งอแง ผิดหวังจากสิ่งที่คิด ที่อยากให้เป็น จบด้วยการทำร้ายตัวเอง

เข้าใจว่าป่วย เข้าใจว่าเป็นโรค ต่อให้ยาดีแค่ไหน ถ้าเราไม่ใจสู้ ยาดีขนาดไหน ก้อรักษาไม่ได้

ก็เข้าใจอีกว่า ภูมิต้านทานด้านจิตใจ คนเราไม่เท่ากัน การเลี้ยงดู หรือเติบโตมาสภาพที่แตกต่าง ยิ่งโลกสมัยนี้ที่ดูเหมือนโหดร้ายเกิ้น

ต่อให้อยู่ไม่ได้ แต่ก้อต้องอยู่ให้ได้
บางคนพ่อแม่โครตจะเอาใจ ทะนุถนอมเป็นอย่างดี เจ็บแค่ไหนแค่มีฟูกนุ่มๆ มารับ มีคน Support ตลอด

กะอีกคนหันหลังกลับ มองไม่เห็นใครเลย เหยียบพื้น แก้วทิ่มแทง แต่เขายังสู้ ไม่คิดทำร้ายตัวเอง

รักตัวเองเถอะวะ ไม่ต้องรักมากจนเหมือนเห็นแก่ตัวเกินไป แค่ไม่ทำร้ายตัวเองก้อพอใจ

พูดให้คิด
ไม่บูลี่ใครที่เป็นซึมเศร้าน๊า
เราก้อเคยเป็น แต่เราไม่ชอบกินยา
และบอกตัวเองว่า ต้องไม่เป็นโรค

เราเป็นคนที่รักตัวเอง จนเห็นแก่ตัว
ไม่เอาร่างกายนี้มาทรมาณเพื่อใคร ☺️☺️☺️