บางทีเราก็ต้องหาพื้นที่ถ่ายโอนข้อมูลจากสมอง
และต่อมความรู้สึกในใจบ้าง

ช้านเป็นผู้ฟังที่ดี แต่ก็เป็นผู้ที่ไม่ใช้วาทะกรรมเพื่อปลอบโยน
หรือเสนอแนะวิธีใดๆ ให้แก่ผู้ที่มาพ่นให้ฟังเท่าไหร่

เมื่อเพื่อนมาพ่นเรื่องผัวมีเมียน้อย ช้านก็ได้แต่ถอนหายใจ
ช้านรับรู้นะว่า เค้าสองคน คบหากันตั้งแต่อายุ17
ผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย ทุกข์สุข ตามช่วงวัย

ทำไมบุรุษถึงมีคนอื่นในวันที่สบาย
ช้านบอกเพื่อนว่า เราไม่ควรโทษที่สันดาน
แต่เราจงโทษตัวเอง คำว่ารัก มันพูดได้ตลอดเวลา
แต่ความเอาใจใส่กัน ไม่ว่าเล็กใหญ่ มันควรสม่ำเสมอ

ระหว่างฟัง ช้านถามเพื่อนไปว่า เย้กันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
ที่ผ่านมา เย้ กันบ่อยมั้ย ช้านก็ถามตรงๆ นี่แหละ
พอเพื่อนบอกว่า ครั้งสุดท้ายเดือนพฤษภา
ที่ผ่านมาก็เดือนละครั้งบ้าง เดือนละ สองครั้งบ้าง
เพื่อนบอกว่าอยู่มาจนอายุขนาดนี้แล้ว จะไปใส่ใจ
เรื่องพรรณนี้ทำไม บางวันทำงานเยอะก็เหนื่อย

ก็อะนะ มันเป็นสิ่งที่ช้านเจอมาเยอะ
ที่แน่ๆ 10 คนในพีเจ ก็มีไปละ 6 คน
ที่เจอเรื่องเมียไม่ทำกายกรรมเปียงยาง
พอถามกลับไปว่า ถ้าเมียจับได้ ไม่กลัวโดนเลิกหรือ
ส่วนใหญ่มาตอบว่า แค่หาสัมพันธ์ชั่วคราว
ไม่อยากเลิกกับเมีย แต่ถ้าเมียจับได้ คิดว่า
เมียคงไม่เลิก เพราะไม่ได้จริงจังอะไร

เราก็ถามกลับไปว่า ไม่เลิก แต่ให้คนเป็นเมีย
ต้องนั่งแบกความรู้สึกเนี่ยนะ

มานั่งคิดก็ถอนหายใจ ช้านเองก็เจอเพื่อน
ที่ผัวมีเมียน้อยทั้งนั้น หลายคนด้วย
แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เลิก หย่าร้างกัน
ช้านฟังจากเพื่อนหลายคนที่บอกว่า

ถ้าแอบมี แอบกิน แล้วไม่ได้มาทำลายชีวิตประจำวัน
หรือสร้างความเดือดร้อนให้กัน ก็อยู่กันไปแบบสันติ
แล้วพวกนางก็พูดว่า ช้านอยู่ในวัยที่ ไม่อยากมีอะไร
เกี่ยวกับเรื่องเพศแล้ว ไม่ใส่ใจแล้ว ถ้าเค้าจะมีคนที่
สามารถระบายได้ แล้วไม่เดือดร้อนถึงครอบครัว
ก็ทำไป

หลายคนคิดว่า มันไม่มีหญิงที่ไหนยอมหรอก
แต่เอาจริง มันมีนะ และพวกนาง ก็ไม่ได้มานั่งต้องอดทน
เพราะพวกนางบอกว่า ชีวิต โฟกัสที่งานกะลูก
ก็เหนื่อยแย่แล้ว