Page ของ นี่ข้าท่าจะบ๊อง Chat

ถ้าวันหนึ่งเราหายไปอยากให้รู้ไว้ว่าพยายามที่สุดแล้ว
พยายามเหนี่ยวรั้งเอาไว้แล้วแต่ว่ามันไม่มีค่าเลย
อยากบอกว่าคิดถึงแต่ก็คงไม่ทักไปกวนอีกแล้ว
รู้ดีว่าคงไม่มีวี่แววที่เธอจะหวนคืนมาบอกรักกัน

โอใจไยเจ้าจึง ไม่ลืม ไม่ลืม
ใครคนนึงในใจ สักที สักที
ต้องใช้น้ำตาเท่าไรลบภาพเธอในใจ
ทำอย่างไร ก็ลืมไปแล้วว่าต้องลืมยังไง

ทุกการจากลา มักจะมีคนๆหนึ่ง ..
ที่จะยืนอยู่ที่เดิมเสมอ.😑

เธอเป็นอย่างไงฉันอยากรู้
เพราะฉันดูเธอไม่ออก ยังคงไม่เข้าใจ
บางทีเธอเป็นเช่นหมอกขาว
และบางคราวเธอเป็นเหมือนควัน
ฉันนั้นชักไม่มั่นใจ
เพราะถ้าฉันต้องเสี่ยงกับควันไฟ
จะเตรียมตัวและเตรียมใจ
ถอนตัวเพราะว่ากลัวจะเสียน้ำตา

“ให้ศุกร์อยู่ข้างเสาร์ ให้ความเหงาอยู่ข้างฉัน”😔

(ขอบคุณระยะทาง ทำให้มีความหมาย ทำให้ยังหายใจ ทำให้มีชีวิต)

(Rom Kun Diow)

**ไม่ต้องรอให้ใครมาบอก
ไม่ต้องรอให้มันลำบากใจใคร
ฉันจะไปคนเดียวของฉันต่อ
อาจจะดูว่ามันอ้างว้าง
แต่ว่าทางที่เดินก็กว้างพอ
ไม่ต้องรอไปแบ่งกับใคร

ก็มันคิดถึงเธอ
อยากบอกกับเธอเอาไว้
อยากรู้เธอเป็นยังไง
(สบายดีอยู่หรือเปล่า)

ต้องฝืน ต้องยิ้มเหมือนพระจันทร์คืนนั้น
ที่ยิ้มและดูสดใสไปกับเธอ
โดยที่เธอไม่เคยสังเกต ว่าส่วนใหญ่จริงๆของจันทร์
(มันช่างแสนจะดูมืดมน)

"ฉันยอมทุกอย่าง แค่ฉันไม่ต้องรักใคร"
(ในตอนนี้ถ้าเลือกได้ก็ขอให้ตัวเองไม่ต้องรู้สึกอะไรกับใคร อีกเลย...)

จะมีใคร บ้างหนอ ที่พอเห็นใจ ความรักสับสนในใจเสมอ

ความทุกข์ทั้งหมดให้ฉันเก็บเอง ทุกเรื่องราวปวดใจ (จะรับมันเอง) :)
..............
ต่อให้ย้อนเวลากลับไป (ให้ทำยังไงเธอก็เลือกเขา) :(
แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้เสมอ แม้จะนานเท่าไหร่ ฉันจะรักเพียงเธอ 🖤