Page ของ เเจม Chat

รักแท้ หรือแค่ ตู้ ATM ???

ผมเขียนจากเค้าโครงเรื่องจริง ของเขยฝรั่งบอกช้ำในเมืองพัทยา

จุดเริ่มต้นของผมกับเธอ ไม่ใช่เรื่องเงิน

เราเจอกันที่ร้านอาหารริมหาดพัทยา รอยยิ้มของเธอซื่อใสและดูจริงใจมาก

เธอบอกผมว่าชีวิตเธอลำบาก ต้องดูแลครอบครัว วินาทีนั้นด้วยความรัก ผมบอกตัวเองทันทีว่า

"ผู้หญิงคนนี้ ผมจะดูแลเธอเอง" 🙄

ช่วงแรกๆ ทุกอย่างคือสวรรค์ครับ เธอขอเงินใช้ส่วนตัวเดือนละ 20,000 - 30,000 บาท

ผมเต็มใจให้ แต่พอนานวันเข้า "ละครชีวิต" ของครอบครัวเธอก็เริ่มเปิดฉากขึ้น

เริ่มจากวันดีคืนดี เธอก็โทรมาเสียงสั่นบอกว่า

"ที่รัก พายุเข้าหมู่บ้าน หลังคาบ้านแม่ปลิวหายไปแถบหนึ่ง ฝนสาดเปียกหมดเลย สงสารแม่จัง"

ด้วยความที่เป็นห่วงแม่ยาย ผมรีบโอนค่าซ่อมให้ทันที 35,000 บาท

ยังไม่ทันหายใจทั่วท้อง อีกไม่กี่อาทิตย์ต่อมา น้องชายเธอก็ขี่มอไซค์ไปชนเขา คู่กรณีเรียกค่าเสียหาย ถ้าไม่จ่ายน้องติดคุกแน่ๆ

ผมก็โอนให้อีก 50,000 บาท เพราะไม่อยากให้ครอบครัวเธอมีปัญหา

หลังจากนั้น สารพัดเรื่องราวความเดือดร้อนก็ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน

เดี๋ยวหลานเปิดเทอมไม่มีค่าเทอม

เดี๋ยวป้าไม่สบายต้องผ่าตัดด่วน

เดี๋ยวเจ้าหนี้มาทวงหน้าบ้านขู่จะทำร้ายแม่

ยอดโอนมีตั้งแต่หลักพันยันหลักแสน
แรกๆ ผมให้เพราะ "ความรัก"

ผมคิดว่าการช่วยครอบครัวเขา คือหน้าที่ของลูกเขยที่ดี

แต่พอผมลองเอารายการโอนทั้งหมดมากางดู
ผมถึงตาสว่าง

เพราะยอดรวมมันเกือบ " ครึ่งล้าน " ในเวลาไม่ถึงปี

สิ่งที่เจ็บปวดที่สุด ไม่ใช่ตัวเลข แต่คือการที่ผมมารู้ความจริงทีหลังว่า

"เรื่องทั้งหมดคือเรื่องโกหก"

หลังคาบ้านไม่ได้พัง แค่อยากต่อเติมครัวใหม่
น้องชายไม่ได้รถชน แค่อยากได้รถแต่งคันใหม่
ป้าไม่ได้ป่วย แค่อยากได้ทองมาใส่โชว์ชาวบ้าน

วินาทีนั้น ความรักที่ผมมี มันเปลี่ยนเป็นความว่างเปล่า

ผมถามเธอตรงๆ ว่า ผมคือคนรัก หรือแค่ตู้ ATM?

คำตอบที่ได้คือความเงียบ และสายตาที่มองว่า
ทำไมเรื่องแค่นี้ต้องคิดมาก เป็นฝรั่งขี้งกเหรอ?

วันนี้ผมเดินออกมาแล้วครับ ผมไม่ได้หมดรักเธอ
แต่ผมแค่ "หมดตัว"

และผมเพิ่งเข้าใจว่า.....

ความรัก ไม่อาจซื้อได้ด้วยเงิน
และความโลภของคน ถมเท่าไหร่ก็ไม่เคยเต็ม
.

.

## เรียบเรียงและถ่ายทอดโดย
พี่ภาส

... วันหนึ่ง ลาเฒ่าของชาวนาตกลงไปในบ่อแห้ง มันร้องเป็นชั่วโมง ขณะที่ชาวนายืนดูอยู่ข้างบน จนปัญญาจะช่วย ในที่สุด ชาวนาทำการตัดสินใจที่ยากเย็น : ลาแก่มากแล้ว บ่อก็ไม่มีประโยชน์ ไม่มีค่ากับการเก็บไว้ เขาจึงเรียกเพื่อนบ้านมา แล้วช่วยกันขุดดินเพื่อฝังลาทั้งเป็น เริ่มแรก ลาร้องด้วยความกลัวเมื่อดินร่วงลงบนหลังมัน และแล้ว จู่ๆ เสียงร้องก็เงียบลง ชาวนามองลงไปด้วยความสงสัย สิ่งที่เห็นทำให้เขาตกใจ ด้วยดินทุกพลั่วที่ร่วงลง ลาสลัดมันออก แล้วขึ้นเหยียบบนดิน พลั่วแล้วพลั่วเล่า สลัดทิ้ง ขึ้นเหยียบ .. ดินกองสูงขึ้นเรื่อยๆ ในไม่ช้า ในความแปลกใจของทุกคน ลาโผล่ขึ้นเหนือขอบบ่อ และเดินออกมา - มีชีวิตชีวา แข็งแรง ไม่มีอะไรบุบสลาย บทเรียน : ชีวิตพยายามจะฝังคุณ คนอาจทอดทิ้งคุณ แต่ดินทุกก้อนที่พวกเขาปาใส่คุุณ อาจกลายเป็นหินรองเท้าให้คุณเหยียบข้าม ถ้าคุณเลือกที่จะเหยียบเหนือมัน สลัดมันทิ้ง เหยียบขึ้นไป ปีนขึ้นไปเรื่อยๆ ...

คนตาบอด…ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่

คุณอาจเจอพวกเขาได้ …ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น ตลาดนัด

พวกเขาไปที่นั่น…เพราะหวังว่า… คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง

คนสองคน…ที่จับมือกันค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด

เพราะต่างคน… ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่

นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว…ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องนึง

กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน…ที่ขาดไม่ได้…ก็คือขันอลูมิเนียม

อ า วุ ธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน

ผมไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก

แต่ก็ดูว่า…เขาตั้งใจร้องเหลือเกิน

และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน

ผมเห็นเขาจับมือกัน วินาทีนั้น…ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่าง

ที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด

คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า

ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ เพราะคนตาบอด…ไม่เคยรู้เลยว่า…

คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร

คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น

เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน

ไม่มีเกียรติยศ… ศักดิ์ศรี…ให้กังวลใจ

เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้

ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน

ตาสองข้าง ปิดสนิท….แต่เปิดใจเข้าหากัน

คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย “ใ จ” ล้วนๆ

ความรัก….ก็เกิดจากตรงนั้น

คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง

คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก

คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน…และกลับถึงบ้านพร้อมกัน

พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ….?

คุณรู้หรือเปล่า

คนตาบอด…จับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน

คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไม๊… ?

ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี

หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน

หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย…ทั้งรวย ทั้งฉลาด

แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก

หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน….

เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น….

เอ….พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก….มากเกินไปหรือเปล่านะ

อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้

ดูเหมือนเขาจะ…สงสัยก็เพียงแต่ว่า

วันพรุ่งนี้…จะมีคนใจบุญซักกี่คน

ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข

ขอบคุณตลาดนัด…ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้

ผมเชื่อว่า…ครั้งหน้า…ที่คุณเห็นคนตาบอด…ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น

คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น

ไม่ใช่ด้วยตา…แต่เห็นด้วยหัวใจ

เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้

https://www.facebook.com/share/r/KFeFJveiUQ5DRaGo/?mibextid=D5vuiz
ใครเดือดร้อนไม่มีบ้านอยู่ไม่มีที่ทำกินพี่เขาช่วยเหลือนะครับ

อยากลองไปหาประสบกามเอ้ย!การณ์สักครั้ง(วัน)จังแต่ค่าสมาชิกตั้ง1,000(ใครเป็นสมาชิกอยู่แล้วบ้างพาเข้าที)😅😛