รักแท้ หรือแค่ ตู้ ATM ???

ผมเขียนจากเค้าโครงเรื่องจริง ของเขยฝรั่งบอกช้ำในเมืองพัทยา

จุดเริ่มต้นของผมกับเธอ ไม่ใช่เรื่องเงิน

เราเจอกันที่ร้านอาหารริมหาดพัทยา รอยยิ้มของเธอซื่อใสและดูจริงใจมาก

เธอบอกผมว่าชีวิตเธอลำบาก ต้องดูแลครอบครัว วินาทีนั้นด้วยความรัก ผมบอกตัวเองทันทีว่า

"ผู้หญิงคนนี้ ผมจะดูแลเธอเอง" 🙄

ช่วงแรกๆ ทุกอย่างคือสวรรค์ครับ เธอขอเงินใช้ส่วนตัวเดือนละ 20,000 - 30,000 บาท

ผมเต็มใจให้ แต่พอนานวันเข้า "ละครชีวิต" ของครอบครัวเธอก็เริ่มเปิดฉากขึ้น

เริ่มจากวันดีคืนดี เธอก็โทรมาเสียงสั่นบอกว่า

"ที่รัก พายุเข้าหมู่บ้าน หลังคาบ้านแม่ปลิวหายไปแถบหนึ่ง ฝนสาดเปียกหมดเลย สงสารแม่จัง"

ด้วยความที่เป็นห่วงแม่ยาย ผมรีบโอนค่าซ่อมให้ทันที 35,000 บาท

ยังไม่ทันหายใจทั่วท้อง อีกไม่กี่อาทิตย์ต่อมา น้องชายเธอก็ขี่มอไซค์ไปชนเขา คู่กรณีเรียกค่าเสียหาย ถ้าไม่จ่ายน้องติดคุกแน่ๆ

ผมก็โอนให้อีก 50,000 บาท เพราะไม่อยากให้ครอบครัวเธอมีปัญหา

หลังจากนั้น สารพัดเรื่องราวความเดือดร้อนก็ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน

เดี๋ยวหลานเปิดเทอมไม่มีค่าเทอม

เดี๋ยวป้าไม่สบายต้องผ่าตัดด่วน

เดี๋ยวเจ้าหนี้มาทวงหน้าบ้านขู่จะทำร้ายแม่

ยอดโอนมีตั้งแต่หลักพันยันหลักแสน
แรกๆ ผมให้เพราะ "ความรัก"

ผมคิดว่าการช่วยครอบครัวเขา คือหน้าที่ของลูกเขยที่ดี

แต่พอผมลองเอารายการโอนทั้งหมดมากางดู
ผมถึงตาสว่าง

เพราะยอดรวมมันเกือบ " ครึ่งล้าน " ในเวลาไม่ถึงปี

สิ่งที่เจ็บปวดที่สุด ไม่ใช่ตัวเลข แต่คือการที่ผมมารู้ความจริงทีหลังว่า

"เรื่องทั้งหมดคือเรื่องโกหก"

หลังคาบ้านไม่ได้พัง แค่อยากต่อเติมครัวใหม่
น้องชายไม่ได้รถชน แค่อยากได้รถแต่งคันใหม่
ป้าไม่ได้ป่วย แค่อยากได้ทองมาใส่โชว์ชาวบ้าน

วินาทีนั้น ความรักที่ผมมี มันเปลี่ยนเป็นความว่างเปล่า

ผมถามเธอตรงๆ ว่า ผมคือคนรัก หรือแค่ตู้ ATM?

คำตอบที่ได้คือความเงียบ และสายตาที่มองว่า
ทำไมเรื่องแค่นี้ต้องคิดมาก เป็นฝรั่งขี้งกเหรอ?

วันนี้ผมเดินออกมาแล้วครับ ผมไม่ได้หมดรักเธอ
แต่ผมแค่ "หมดตัว"

และผมเพิ่งเข้าใจว่า.....

ความรัก ไม่อาจซื้อได้ด้วยเงิน
และความโลภของคน ถมเท่าไหร่ก็ไม่เคยเต็ม
.

.

## เรียบเรียงและถ่ายทอดโดย
พี่ภาส