สายวันพุธก่อนสิ้นเดือนแสงแดดอุ่นๆด้วยความไม่รู้จักพอ ชายหนุ่มวันกลางคนกำลังวุ่นกับการหาหญิงงานบนโลกโซเชียล ราวกับว่าจะฟาดฟันหหญิงงานทั้งโลก ความครุกลุ่นทางเพศปรารถนาในเรือนกายสร้างหมกมุ่นภายในใจในกามราคะ สร้างพื้นที่ความโลภให้เกิดในใจตน ล่วงเลยมาหลายสัปดาห์ เค้ายังทำเหมือนเดินทุกวันด้วยการเปิดคอมพิวเตอร์ในทุกชเช้าหวังให้มีหญิงงานทักมา หากแต่กลับกันไม่มีหญิงงามที่ปรารถนา มีแต่ความโชคร้ายพบกับความผิดหวัง ถูกหลอกล่อลวงทรัพย์สิน ใจที่ผิดหวังสร้างความทุกข์ภายในใจเค้าได้ตระหนักภายในใจว่าหญิงงามพาลพบกับโชคร้าย โลกใบนั้นราวกับเป็นหลุมดำภายในใจเค้า สิ่งที่ปรารถนาไม่ได้ตั้งอยู่บนความจริงย่อมนำพาความผิดหวัง ราวกับซื้อตั๋วความผิดหวังรอให้ผิดหวังในทุกวัน ในเมื่อผิดหวังทุกวันซ้ำซาก หมอกควันจากบุหรี่ที่ถูกสูดเข้าไปในกากายเพิ่มจำนวนขึ้นทุกวัน
เค้าไม่ได้หลงใหลในหญิงงานหากแต่ปรารถนาหมอกควันจากความผิดหวัง ชีวิตเต็มไปด้วยความทุกข์ย่อมนำพาความสุขไปอยู่กับความคาดหวังที่ไม่ได้ตั้งอยู่ ห่างไกลออกไปจากความสุข หาความสงบไม่ได้มีแต่ความคาดหวังการผิดหวังซ้ำๆจนกระทั้งความผิดหวังกลืนกินชีวิตเขาไป ความทุกข์ปรากฏอยู่ทุกซอกทุกมุมไม่มีที่ว่างแห่งความสุข แต่ชีวิตไม่ได้เลวร้ายเสมอไปความตระหนักรู้เรื่องคุณธรรมยังเกิดขึ้นในใจเปือนแสงเทียนยังส่องสว่างไม่ว่าโลกจะมืดมนเพียงใด จิตใต้สำนึกยังส่องแสงสว่างราวก็บว่าไม่มีความทุกข์ใดจะเค้าทาทำลายแสงไฟนั้นได้
ชายหนุ่มเรื่อมตระหนักละตั้งคำถามกับตัวเองว่า ทำอะไรอยู่? ทำเพื่ออะไร? อยากได้แบบนี้จริงๆใช่ไหม? คำถามเหล่านี้ช่วยส่องแสงสว่างให้เกิดขึ้นไปในใจเค้าเริ่มถามสิ่งเหล่านี้ก็นจะทำอะไรถึงจะมีพลั้งเผลอไปบ้าง แต่ก็ยังมีคำถามอยู่ความปรารถนาความผิดหวังเริ่มเบาบางด้วยคำถาม เค้าเริ่มวางเฉยกับหญิงงานที่ผ่านเข้ามาและเลิกความสันพันธุ์สวาทจากความผิดหวังเล่านั้น ความรู้สึกเฉยๆได้ขึ้นจากคำถาม คำถามทำให้เลิกซื้อตั๋วความผิดหวังแต่ก็ปล่อยให้โลกหมุนไปตามธรรมชาติของมัน การเข้ามาหรือจากไปเกินขึ้นบ่อยครั้งจนในใจเค้าชินชา เมื่อไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวัง แต่หากได้เปลี่ยนไปในทันทีทันใด ทุกสิ่งย่อมใช้เวลาให้การก่อร่างสร้างตัว ความทุกข์ไม่ได้หายไปไหนยังอยู่ที่เดิมของมัน มีหลายครั้งที่สุ่มหยิบมาดูเพราะเราไม่รู้จักทุกข์ จึงคว้ามา เมื่อรู้ว่าเป็นทุกข์ก็พลันวางเสีย ปล่อยให้ความทุกข์อยู่ที่เดิมของมัน ความสุขจากภายในส่งต่อกายผ่านรอยยิ้ม ยิ้มที่ผ่านมาจากความสงบภายในใจ เมื่อแยกทุกข์กับสุขได้เขาจึงมองเห็นอีกครั้งหลังจากมืดบอดมานาน เขาเห็นว่าความคาดหวังในใจที่เกินจริง และความงามย่อมมีวันเฉาเหมือนดอกไม้เบิ่งบานแล้วร่วงโรย ความสุขความทุกข์ก็เช่นกัน ใจที่ไม่ได้ร้อนไม่จำเป็นต้องเอาน้ำมาสาด ใจที่เย็นไม่จำเป็นต้องก่อไฟ หากมีสิ่งใดเกินพอดีจากความเป็นตัวเองของเขา เข้าเลือกที่จะสาดน้ำหรือก่อไฟให้ความหวังที่เกินพอดีกับใจตนเอง สายแก่ๆความคิดเหล่านั้นจบลง เขาได้เดินออกไปทำในสิ่งควรทำเวลานี้
เขาควรมีความหวังหากแต่ความหวังนั้นตั้งอยู่บนพื้นฐานของความจริง และสร้างโอกาสให้เกิดขึ้น แล้วเตรียมตัวเตรียมใจต้อนรับให้คู่ควรกับความสุขและความทุกข์ ความทุกข์ความสุขจะถูกมอบให้แก่คนที่คู่ควรด้วยการสร้างมันขึ้นมาจากใจตันเอง เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมรับมือความสุขความทุกข์ โดยไม่ยึดติดว่าเป็นของเราทันทีที่เรายึดสิ่งนั้นไว้ในกำมืออาจทำให้เราเจ็บเมื่อพบเจอความทุกข์ และเมื่อต้องปล่อยมีจากความสุขกลายเป็นความทุกอีกครา หญิงงามที่ปรารถนาไม่ได้เป็นทุกข์หรือสุข มันเป็นของมันอย่างนั้นอยู่ที่เขาจะหยิบมาเป็นความทุกข์หรือสุขก็เท่านั้น