ปีนี้ขึ้นเขาคิชฌกูฏตอนกลางวันบ่ายโมงนิดๆๆก็ถึงรอยพระพุทธบาทอากาศไม่ร้อนฟ้าคลึ้มๆภาวนาว่าอย่าตกนะฝนกลัวคะบอกตรงๆๆแล้วฟ้าฝนก็เป็นใจถึงเขตผ้าแดงลงมาถึงลานพระอินทร์ฝนตกอย่างหนัก อากาศเย็นมากๆหมอกมาแบบมืดฟ้ามัวดินบ่ายสามกว่าๆกลายเป็นมืดมากมาย แต่วันนี้คนไม่เยอะไม่ถึง50คน(วันศุกร์ที่ 22มีนาคม67) ทำให้เดินสะดวกโล่งสุดๆคนไม่เยอะถ่ายรูปวิวได้สวยๆถูกใจ ตอนเดินลงจากลานพระอินทร์เราเดินมาทางลัดฝนตกอยู่นะแต่ไม่หนักมากมีคนเดินลงมาพร้อมเราสามสี่คนคนมีอายุน่าจะ50กว่าและป้าไม่น่าถึง70แต่แกมีไม่เท้าไม่ค้ำยันเวลาเดินก็เดินลงมาแต่เราอยู่คนสุดท้ายผู้ชายนำหน้า2คน ยายและมีผู้หญิงวัยกลางคนและตัวเราซึ่งตอนลงมาเราไม่หันไม่มองข้างหลังแต่รู้ว่าไม่มีใครเดินตามมาแน่นอนในใจก็นึกไปถึงยายเมืองลับแลที่เป็นตำนานเล่าขานกันมาช้านานเราเดินมาเรื่อยๆแต่เราเดินช้าเพราะมันลื่นมากเดินจนมาถึงต้นไม้ใหญ่ที่เค้าเล่ากันว่าตรงนี้แหละมีผ้าสามสีผูกมีตุ๊กตานางรำเยอะอยู่และมีรอยแป้งทาขาวๆรอบต้นเราทำได้เพียงยกมือไหว้แล้วเราก็เอามือไปลูบตรงที่มีแป้งแต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาแล้วก็เดินต่อที่นี้เรามองไปข้างหน้าสามสี่คนหายไปแล้วเรานิใจหายแว็บเราก็เดินต่อไปในใจหะนะก็แอบกลัวฝนก็ตกแต่เราก็ได้รูปมาบ้างแต่ไม่กล้าถ่ายเยอะมากสุดท้ายเราก็อยู่ท่ามกลางป่าเขาคนเดียวเดินยังไงก็ไม่ถึงจุดลานพระสักทีเราก็เดินจับเชือกไต่ลงมามันลื่นมากเราพยายามนึกถึงสิ่งสวยงามในป่านี้รอคนเดินตามหลังมาแต่ก็ไม่มีใครแต่ก็ไม่ได้กลัวอะไรขนาดนั้นตั้งสติและบอกกับตัวเองว่าเดินช้าๆจับเชือกค่อยๆไต่ลงไปเรากลัวเราลื่นแล้วจะลำบากสุดท้ายเราก็มาถึงลานพระเกือบๆทุ่มแต่ก่อนจะถึงตรงนี้เราได้หันหลังกลับไปมองทางที่เราเดินลงมานะโคตรน่ากลัวมันมึดฝนตก..จนสุดท้ายเราก็ถึงตรงลานจอดรถแบบเปียกปอนแต่คนเริ่มเยอะละเราก็รอจนฝนมันซานะอีกอย่างอากาศโคตรดีหมอกปกคลุมสดชื่นสุดๆ ตั้งแต่มีคนตุยการขับรถดีขึ้นนะ ท่านผู้ว่าออกฏใหม่ให้ขับรถด้วยความเร็วไม่เกินที่กำหนดฉะนั้นตอนเราขึ้นไปใช้เวลาเดินทางนานนะชับช้ามากๆก็เลยไม่กลัวเท่าไหร๊ สุดท้ายเราก็ถึงลานจอดรถอย่างปลอดภัย พร้อมกับอิ่มเอมใจกับธรรมชาติความเป็นป่ามันอาจจะน่ากลัวไปบ้าง วิวสวยๆและคนไม่เยอะและเดินไปเรื่อยๆสบายๆอากาศคลึ้มๆแม้ว่าฝนจะตกแต่ก็ถือว่าคุ้มกับสิ่งที่เราได้เจอระหว่างทางเพื่อนร่วมทสงที่มีจุดหมายเดียวกัน