ดอกไม้สมัยเด็ก

ตอนเด็กๆ (แบบเด็กจริงๆนะ) ตอนนั้นอยู่ที่ชลบุรีเรียนอนุบาลเองนะแต่ก็จำได้ดีว่าตอนเช้าๆก่อนไปโรงเรียนนี่ 3 พี่น้องจะรีบแข่งกันวิ่งไปหลังบ้านเพื่อไปเก็บดอกยี่หุบมาให้แม่กับคุณยายช่วยทำห่อใบตองให้ ห่อมิดหมดดอกโดยจะมีรูเล็กๆไว้ให้ดมกลิ่นหน่อยนึง สามพี่น้องนี่ก็จะเอาไปฝากคุณครูที่โรงเรียนอ่ะแหละครูชมทีก็ยิ้มมมมหน้าบานเป็นกระด้ง (สมัยนี้คงจะยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียม) พอโตมาก็ระเหเร่รังไปเรื่อยเปื่อยตามพ่อมั่งตามแม่มั่งจนแก่นี่แหละได้มีรังเป็นหลักเป็นฐานก็ตามหาต้นดอกไม้วัยเด็กม่ปลูกไว้อีก รอบแรกหอบหิ้วมาจากสระแก้วเลยนะจนน้ำท่วมใหญ่อ่ะแหละสิ้นชีพไปกับน้ำเลย กำลังโตให้ดอกดีเลย เสียดายมาก จนตอนนี้ได้มาปลูกอีกรอบกว่าจะโตได้ขนาดนี้ก็สมบุกสมบันเหมือนกันนะ

ยี่หุบดอกหอมมากส่งกลิ่นช่วง ย่ำรุ่ง (ตี 4-6 โมงเช้า) กับย่ำค่ำ(6โมงเย็น-1 ทุ่มโดยประมาณ) แต่ก็เล่นตัวเหลือประมาณเก็บไม่ถูกเวลาไม่มีกลิ่นให้นะ ต้องใช้วิธีโกงโดยการเอามาใส่ถุงมัดปากแช่ตู้เย็นไว้พอถึงช่วงเวลาส่งกลิ่นก็ได้มีสิทธิ์ดอมดมกลิ่นของคุณเค้าล่ะ พอหมดกลิ่นก็มัดปากเข้าตู้เย็นไว้เหมือนเดิมจะอยู่ได้ซัก 2-3 วัน แต่ถ้าค้าต้นไว้บานเย็นเช้าก็เริ่มร่วง บานเช้าเย็นก็จะเริ่มร่วงหมดสิทธิ์ได้กลิ่นหอมของคุณเธอนะ นี่ก็กะว่าจะหามณฑามาปลูกอีกสักที กลิ่นเหมือนกันแต่ความทนนานยังไม่รู้ เคยปลูกไปรอบนึงแต่ไม่รอด
ยี่หุบสีขาว ชอบแดดชอบน้ำ
มณฑาสีเหลืองนวล ชอบร่มแดดรำไร ชอบน้ำ แบบระบายได้ดี ไว้มีโอกาสจะลองปลูกอีกซักทีนะ 🪷🌼🌷🌺🥰