มารดาเดือดร้อนเราไปกู้หนียืมสินมาชดให้รวมๆห้าหมื่น มารดาขายทีได้เป็นล้านๆ ไม่ยอมคืนเรา แค่ขอคำเดียวบอกไม่มี เราก็ไม่ขอแล้ว เราก็ลำบาก ต้องคอยผ่อนคืน บิดาดันพูดแต่ไม่ดียังนู้นไม่ดียังนี้ ชอบพูดโกหกทำให้เราดูแย่ลง เรื่องการกินในบ้านเหมือน ต้องให้น้องได้กินก่อนเราค่อยกินน้ำแกงเอา วันไหนหิวจนทนไม่ไหวกินก่อนเขาก็จ้องเราตาเขียว บาปก็บาปมันแหลงไรไม่ออกแล้ว
เราคิดว่าบาปยังน่ากลัวน้อยกว่าที่เราเจอเหตุการแบบนี้ในบ้านนะ ล่าสุดอะไหล่ซ่อมในร้านเริ่มหมดลงเรื่อยๆไม่มีทุนไปต่อ เพราะได้มาเท่าไรก็ต้องชดเขาหมดช่วงที่เขาเดือดร้อน แต่เขากลับไม่เห็นใจเราเลย ทั้งๆที่เห็นสภาพเราอยู่ทุกวันก็ไม่อยากพูดไรมากพูดไปก็ผิดตลอด เราเลยมาหาทางออกโดยมาพิมพ์ระบายเอาในนี้แทน ส่วนเพื่อนคนไหนคิดว่าเราอกตัญญู บล็อกซ่อนเราไปได้